Strona główna
Kontakt
Mapa serwisu
RSS
Wersja kontrastowa


Strój łowicki
Wycinanka łowicka
Twórcy Ludowi
Zespoły Ludowe
Folklor Łowicki


Czy wiesz, że ... ?
Bazylika katedralna
Bazylika katedralna znana jest jako mauzoleum 12 prymasów Polski, pochowanych w podziemiach świątyni. Znajduje się w niej m.in. nagrobek prymasa Jakuba Uchańskiego, dłuta Jana Michałowicza z Urzędowa. Ponadto na uwagę zasługują wspaniałe organy, bogata biblioteka i skarbiec.
Aktualności
Drukuj Zmniejsz tekst Powiększ tekst powrót
8 listopada 2016
Łowicki Ośrodek Kultury zaprasza 11 listopada 2016 r. o godz. 15.30 na promocję książki pt. „ŁOWICZ 1918-1939. KRONIKA FOTOGRAFICZNA”. Publikacja przygotowana została przez Macieja Malangiewicza i Jacka Rutkowskiego w związku z obchodami 880 lecie Łowicza.
Celem publikacji jest przedstawienie historii Łowicza w międzywojniu. Kwerendy obejmowały prasę lokalną z lat 1918-39, archiwalia z zasobu Archiwum Państwowego w Warszawie Oddział w Łowiczu, Muzeum w Łowiczu i wielu innych instytucji publicznych.

W publikacji znalazło się ponad 300 archiwalnych fotografii oraz setka reklam, dokumentów i innych materiałów ikonograficznych. Swoje zbiory udostępniły również osoby prywatne. W publikacji prześledzimy często nieznane wydarzenia i fakty dotyczące naszej wielokulturowej „Małej Ojczyzny”, poznamy wybitne postacie, które oddały swoje najlepsze lata temu miastu.

Promocja książki odbędzie się w sali Kina „Fenix” mieszczącej się w budynku ŁOK przy ul. Podrzecznej 20 w Łowiczu.

Ze wstępu:
Historia nie jest płaska, jak karta kalendarza czy pożółkła fotografia; historia jest wielowymiarowa i zawsze wielobarwna. Wydarzenia nawet niezbyt odległe po latach zacierają się w pamięci, a ich obraz bywa często idealizowany lub niestety umyślnie deformowany. Dzieje Łowicza w okresie międzywojennym to wydarzenia, które miały miejsce dosłownie wczoraj, a idąc jego ulicami możemy bez trudu napotykać ślady obecności naszych antenatów. „Łowicz 1918-1939. Kronika fotograficzna” to kolejna odsłona nieznanej szerzej, ale nieodległej historii miasta i jego mieszkańców.

Nazwanie tego rozdziału losów Polski międzywojniem, trafnie umiejscawia także Łowiczan dosłownie w „oku cyklonu”. Były to zaledwie dwie dekady zawieszone pomiędzy światowymi konfliktami zbrojnymi, przepełnione radością z wolności, której nie zdołały zmącić trudy niełatwej egzystencji; codzienną pracą, nadzieją na przyszłość, ale też poczuciem obowiązku i współodpowiedzialnością za losy Ojczyzny.

Niepodległość odzyskana przez Polskę w 1918 r. wyzwoliła niezwykłą energię zdolną zarówno do budowy struktur państwa, jak i tworzenia od podstaw społeczeństwa obywatelskiego. Także i Łowicz narodził się na nowo, a realia z jakimi przyszło zmierzyć się wówczas wymagały szczególnej mobilizacji sił i wizji sięgającej daleko naprzód. Miasto tamtej doby wiele zawdzięcza dzierżącym wówczas stery lokalnej władzy kolejnym burmistrzom Łowicza: Leonowi Gołębiowskiemu, dr Stanisławowi Stanisławskiemu, dr Kazimierzowi Baci, Janowi Michalskiemu, inż. Janowi Czarnowskiemu, Janowi Myśliwcowi i Feliksowi Niedzielskiemu oraz ich współpracownikom.

Pomimo wszechobecnego zacofania, niekorzystnych warunków gospodarczych pogłębionych kryzysem i skomplikowanej sytuacji politycznej nie zaprzepaścili szansy jaką dała im historia. Należy także podkreślić zasługi dla Łowicza ówczesnych starostów, a szczególnie Wacława Podwińskiego – inicjatora budowy szkoły rolniczej na Blichu i płk. w st. sp. Zdzisława Maćkowskiego, który przyczynił się do wzniesienia budynku Domu Ludowego.

Musimy jednak pamiętać, że dzieło odrodzenia miasta było zasługą ogółu społeczeństwa, bez względu na wyznanie czy narodowość, któremu przewodziło wielu światłych i cieszących się powszechnym szacunkiem obywateli. To, co dokonało się w mieście nad Bzurą w latach 1918-1939 było później z przyczyn ideologicznych celowo przemilczane lub ukazywane w niekorzystnym świetle. A jednak rozmach niektórych działań i wielkie zaangażowanie społeczne w ich realizację przyćmiły dokonania późniejszych pokoleń.

Odkrywając miniony czas popatrzmy nań oczami Tadeusza Ignacego Gumińskiego absolwenta Państwowego Gimnazjum im. ks. Józefa Poniatowskiego z 1926 r., naocznego świadka i uczestnika tamtych wydarzeń, który 30 lat temu na miarę możliwości ograniczonych bez wątpienia przez obowiązującą wtedy cenzurę współredagował monografię „Łowicz. Dzieje Miasta”.

Niniejsza kronika fotograficzna na którą składają się archiwalia ze wielu instytucji oraz kolekcji prywatnych, została oparta na kanwie jego opracowań dotyczących Łowicza w okresie II Rzeczypospolitej. Mamy nadzieję że publikacja, którą oddajemy do rąk czytelników uzupełni obraz dziejów naszego miasta, obchodzącego jubileusz 880-lecia swego istnienia. Być może jej lektura przyczyni się do ujawnienia nieznanych dotychczas zdjęć i dokumentów z tego znaczącego okresu w historii Łowicza.

Autorzy
W publikacji wykorzystano archiwalia ze zbiorów: Archiwum Diecezjalnego w Łowiczu, Archiwum Państwowego w Warszawie Oddział w Łowiczu, Ghetto Fighters House Archives, Muzeum w Łowiczu, Narodowego Archiwum Cyfrowego, Parafii Ewangelicko-Augsburskiej w Łowiczu, Parafii Kościoła Katolickiego Mariawitów w Łowiczu, Zgromadzenia Sióstr Wspólnej Pracy od Błogosławionej Maryi we Włocławku, Stowarzyszenia Historycznego im. 10 Pułku Piechoty, łowickich szkół podstawowych i średnich, Muzeum Guzików w Łowiczu oraz ze kolekcji prywatnych: Andrzeja Chmielewskiego, dr Edwarda Miziołka, Henryka Pięty, Jana Rucińskiego i Teresy Szałowskiej.

Więcej: www.facebook.com/events/1065166383529874



design by fast4net

Napisz do nas
Moja wycieczka po Łowiczu


[zamknij]   [przejdź do wycieczki]