Johannes Brahms – Sonata G-dur op. 78 nr 1
Romantyczna, pełna melancholii i ukojenia – Brahms jakiego kochamy najbardziej
To jedna z najpiękniejszych sonat skrzypcowych kompozytora, napisana z myślą o swoich przyjaciołach - Clarze Schumann i Robertcie Schumannie – oraz o ich zmarłym synu Feliksie, który zginął młodo w wypadku utonięcia. Brahms był bardzo emocjonalnie związany z rodziną Schumannów, a wspomniana sonata była hołdem dla ich nieszczęścia, refleksją nad utratą i przemijaniem.

Maurice Ravel – Sonata G-dur nr 2, M. 77
Francuska elegancja, jazzowa lekkość i niezwykła finezja – Ravel potrafił zaskakiwać!
Inspirowany amerykańskim jazzem Ravel zawarł w tej sonacie swój zachwyt nad kulturą muzyczną Nowego Orleanu – usłyszycie to szczególnie w części pt.„Blues”. To także manifest jego przekonania, że skrzypce i fortepian, choć tak różne, mogą współbrzmieć harmonijnie, zachowując przy tym swoją indywidualność.

Ernest Bloch – Nigun ze suity „Baal Shem”
Modlitwa, pasja i żydowska dusza zaklęta w dźwiękach – niezwykle poruszający utwór
„Nigun” to środkowa część suity inspirowanej chasydzką duchowością – Bloch nazywał ją muzycznym odpowiednikiem modlitwy bez słów. Choć jest to tylko część większej kompozycji, to szczególnie przypadł do gustu słuchaczom i bardzo często wykonywano go osobno. Z czasem stał się jednym z najczęściej grywanych dzieł Blocha.

Mieczysław Wajnberg – Rapsodia na tematy mołdawskie op. 47
Energia, taniec i wschodnioeuropejski temperament – Wajnberg to niesamowita historia dźwięku i tożsamości
Kompozytor pochodzenia polsko-żydowskiego, tworzący w ZSRR, sięgnął tu po ludowe melodie mołdawskie, nadając im formę wirtuozerskiego koncertu miniaturowego. Dzieło to jest symbolicznym mostem między polskimi korzeniami kompozytora a radziecką rzeczywistością, w której przyszło mu żyć i tworzyć.

Wstęp wolny – wejściówki do odbioru w kasie Ośrodka