„Od lat, w sposób naturalny oraz świadomy tej naturalności, staram się dokonywać metamorfozy owego studium natury, w studium możliwości wyrazowych współcześnie używanych środków i narzędzi. Wyrazem tej metamorfozy ma być figuralny weryzm odwzorowań unurzany w brutalnych kontrastach, odpowiadający dynamice naszej gatunkowej wrażliwości początków XXI w. Ścisłość wizerunku jest tu osiągana gwałtownym modelunkiem rozległego diapazonu walorowego i zróżnicowaniem temperatury barw.

Czasem na granicy rozpoznawalności wiodącego motywu, z furtką dla "dopisującej" po swojemu wyobraźni odbiorcy. Spontaniczność aktu nanoszenia kolejnych decyzji ma tu zasadnicze znaczenie konstytuujące ostateczny wyraz. Wprowadzana do procesu w geście obrony przed rutyną, czyli przed nudą tego co wielokrotnie "sprawdzone", służy wydobyciu z autora stanu ciekawości dalszego przebiegu malarskich wypadków, które sam zwrotnie powoduje.

I choć to właśnie spontaniczność nader często jest odpowiedzialna za fiasko pojedynczego obrazu, a nawet za całe zwały twórczych "odpadów", to - per saldo - jako czynnik rozszerzający horyzont poznania prowadzący do nowych konkluzji plastycznych, jest niczym nie do zastąpienia”.

Andrzej Biernacki, fragment tekstu „Widzieć i rozumieć” do folderu wystawy.

Andrzej Biernacki (1958). W l.1977-1980 studia w pracowni Barbary Jonscher a w l. 1980-85 na Wydziale Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w W-wie, w prac. prof. Jacka Sienickiego. Dyplom z wyróżnieniem w 1985 r. Stypendysta MKiS (1985/86). W latach 1985-88 asystent w macierzystej pracowni, a następnie (do 1991 r.) prowadzi Pracownię Rysunku na Wydz. Rzeźby warszawskiej ASP.

Miał ok. 30 wystaw indywidualnych (Warszawa, Berlin, Frankfurt, Thun, Paryż, Łowicz, Essen, Kalisz) oraz brał udział w kilkudziesięciu pokazach grupowych (Ostenda, Bazylea, Poznań, Wrocław, Berlin, Frankfurt, Grevenbroich, Hamm, Strasbourg). W 1991 roku zakupił od miasta Łowicza zrujnowany, zabytkowy zbór ewangelicki, w którym (po remoncie i adaptacji) urządził Galerię Browarna. W 1994 roku współzakładał Mazowiecką Fundację Społeczno-Kulturalną.

Od 1998 roku do dzisiaj jest prezesem organizacji. W roku 1993 zarejestrował wydawnictwo Browarna (monografie W. Wojtkiewicza, K .Krzyżanowskiego, A. Nachta Samborskiego, J. Sienickiego, tomy poetyckie J. Ficowskiego, katalogi wystaw, a w l. 1997-98 pismo CDN . Red. nacz. samorz. pisma Łowicz (1999)).