Dlaczego warto obejrzeć tę wystawę? Podobnie jak poprzednia „Pamiątki przeszłości 1796 – 1945. Berlińska linia Radziwiłłów”, organizowana razem z Fundacją „Trzy Trąby” w większości prezentuje ona przedmioty, będące własnością osób prywatnych, nigdy wcześniej nie prezentowane publicznie. Wśród rozmaitych pamiątek, warto wyróżnić m.in. buławę hetmańską z XVII wieku oraz XVIII wieczną zbroję husarską. Wystawę tworzą również portrety Radziwiłłów ze starej linii nieświeskiej, która wygasła w roku 1813. Większość z nich sprowadzona została przez Michała Sobańskiego i Macieja Radziwiłła, pomysłodawcę wystawy i założyciel Fundacji Trzy Trąby aż z Peru, które w roku 1944 zostały wywiezione z Łańcuta i zostały od dawna uznane za zaginione.

Na wystawie można zobaczyć m.in. trzy obrazy, które za czasów Jana III Sobieskiego znajdowały się w Wilanowie. Są to portrety pary królewskiej oraz obraz Świętej Rodziny malowany na blasze, który należał do żołnierza, który uratował życie króla w bitwie pod Parkanami. Udało się również sprowadzić, z sanktuarium w Loreto we Włoszech, kopię obrazu Matki Boskiej, którą zdeponowała tam królowa Marysieńka, żona króla Jana III Sobieskiego.

Najcenniejszym jednak eksponatem jest pamiątka rodzinna - obraz Matki Boskiej, znaleziony podczas Odsieczy Wiedeńskiej w 1683 roku, który pokazywany był jedynie dwa razy w historii! W 1883 i 1983 roku podczas dwóch wystaw w Krakowie, upamiętniających okrągłe rocznice wiktorii wiedeńskiej. W Nieborowie można zobaczyć go po raz trzeci!

„Według źródeł historycznych obraz ten został znaleziony w 1683 r. przez hetmana wielkiego koronnego Stanisława Jabłonowskiego, podczas Odsieczy Wiedeńskiej i od razu uznany został przez króla Jana III Sobieskiego za symbol zwycięstwa nad armią turecką. Napisy w banderolach trzymane przez anioły, odnoszące się do imienia króla (In hac Imagine Mariae Victor ero Ioannnes (W tym obrazie Maryi ja Jan będę zwycięzcą) oraz In hac Imagine Mariae Vinces Ioannes (W tym obrazie Maryi zwyciężysz Janie), spotęgowały przeświadczenie Sobieskiego o boskiej opiece.

Przekonanie to monarcha wskazał, pisząc „na gorąco” do Marii Kazimiery, 17 września 1683 r.: „Obraz tu jeden cudownym dosyć sposobem dostał mi się”. Historię malowidła zrelacjonował na piśmie w 1730 r. królewicz Jakub Ludwik Sobieski, na prośbę swej córki, Marii Klementyny; relację tę znano z dwóch egzemplarzy, znajdujących się w Watykanie i (do 1939 r.) w Archiwum Radziwiłłowskim w Warszawie. Ten niepozorny wizerunek maryjny, od początku otoczony przez Jana III kultem, był jedną z najcenniejszych zdobyczy, jaką król przywiózł spod Wiednia. W obecnym pokoleniu strażnikami obrazu są Maria Anna i Maciej Radziwiłłowie” - można przeczytać w katalogu wystawy.

Niezwykła historia obrazu Matki Boskiej splata ze sobą wiele wątków historii. Był on symbolem zwycięstwa, relikwią, która przypominała chwalebne czyny przodków, łączyła pokolenia, odnosząc się do prawdziwych i trwałych wartości. Dla społeczeństwa pozbawionego ojczyzny był nadzieją na odzyskanie wolności. Matka Boska Sobieska, Radziwiłłowska, Nieświeska, dla każdego swego „strażnika” miała podobne znaczenie, które nie zmieniło się mimo upływu ponad 300 lat. Wystawę można oglądać do 15 września 2019 r. w godzinach otwarcia muzeum, od poniedziałku do niedzieli w godzinach od 10:00 do 18:00.